ببیخشید که یه روز اپ نشدیم !!! یه خورده کار داشتم ...

اینبار با گفت و گویی از پریناز ایزدیار در خدمت شما هستیم !

کنجکاوی هایی که به گفته خودش ریشه در دوران کودکیش دارد، سرانجام او را به سوی شغلی می کشاند که می تواند بخش اعظمی از این احساس را برطرف کند و دید بیشتری به او برای زندگی در دنیایی فارغ از فیلم و سریال بدهد. گرچه سال های زیادی از حضورش در این عرصه نمی گذرد، اما به نظر می رسد فرصت های درخشیدن بسیاری را پیش روی خود می بیند. وی با بازی در نقش یک روح، مسیر اصلی دیده شدن خود را کوتاه کرد. سریال "زمانه" هم فرصت بیشتر و بهتری را برای شناخته شدنش در عرصه تصویر فراهم کرد و شاید بتوان آن را یک نقطه عطف در کارنامه حرفه ای وی دانست. مثل یک کابوس، در امتداد یک شهر و ورود آقایان ممنوع از دیگر آثاری است که تجربیات کاری گرانبهایی را تاکنون برایش رقم زده است. پریناز ایزدیار، چهره جوان و خوش آتیه عرصه تصویر در گفت وگو با قاب کوچک و پس از هشت سال حضور در دنیای بازیگری از تجربیات و یافته های خود می گوید.

- در کارنامه کاری شما بیشتر بازی در تله فیلم دیده می شود. اولین بازیتان هم در همین حوزه بود؟

خیلی از کارهایی را که انجام داده ام، تله فیلم بوده است. اما اولین کارم در سینما بود. سال ۸۴ با بازی در فیلم سینمایی "یک شهر، یک مرد" به کارگردانی حسن هدایت رسما بازیگری را شروع کردم. کار بعدی هم تله فیلم "همین روزها" به کارگردانی علیرضا امینی بود و بتدریج احساس می کردم کارم دارد روی روال می افتد، چون بعد از آن هم پیشنهاد های زیاد دیگری برای بازی در تله فیلم های مختلف داشتم و پس از مدتی سریال "پنج کیلومتر تا بهشت" به من پیشنهاد شد که اولین تجربه بازی من در یک سریال تلویزیونی بود.

- این تجربه ها چقدر به کمک تان آمده است؟

خیلی زیاد. هرفردی در آغاز کار خود، تجربه لازم برای انجام یک کارحرفه ای را ندارد. بازیگر نیز از این قاعده مستثنی نیست و هر بازیگری اوایل کارش، پختگی ندارد. با گذشت زمان، نگاه و کار بازیگر حرفه ای تر می شود. این موضوع شامل حال من هم می شود. من اکنون نسبت به سال ۸۴ که اولین کار خود را بازی کردم، در بازیگری عمیق​تر شده ام و با دقت بیشتری بازی می کنم. پیش از بازی در یک نقش، درباره شخصیت آن و شغل و هر چیزی که به نحوی مرتبط با آن نقش باشد، مطالعه می کنم و می کوشم نمونه آن را در آدم های اطرافم پیدا کنم.

- پس می توانیم بگوییم شما تحقیق میدانی و مشاهده فردی خودتان را در کنار فیلمنامه، عاملی برای قوت بازی میدانید

بله، درست است. من برای بازی در هر نقشی و برای اینکه به آن شخصیت نزدیک شوم، سعی می کنم مصداق بیرونی اش را پیدا کنم و از واقعیت ها برای ایفای نقش های خود الهام می گیرم و این موضوعی است که مردم هم بارها به من یادآوری کرده اند.

- پس از گذشت چند سال از حرفه بازیگری، اکنون دوست دارید چه نقشی بازی کنید و با کدام کارگردان همکاری داشته باشید؟

به طور دقیق نمی توان گفت کدام نقش. هر نقشی جذابیت های خاص خود را دارد و هر نقشی که بتواند من را جذب کند، دوست دارم. من تاکنون با کارگردان های خیلی خوبی کار کرده ام و کارگردان های بسیار خوبی هم وجود دارند چون آقایان مهرجویی و فرهادی که کارهای خوبی انجام داده اند و دوست دارم با آنها همکاری داشته باشم. اوایل کار، یکی از هدف هایم این بود که با آقای فتحی همکاری داشته باشم که این هدف محقق شد و توانستم در سریال زمانه حضور داشته باشم.

- در انتخاب نقش ها چقدر نگاه مخاطب برایتان مهم است و به آن توجه دارید؟

مردم خیلی مهم هستند، چون آنها کار را می بینند و تائید می کنند یا به آن نقد دارند. بازیگر برای آنها کار می کند و با وجود آنها معنا می یابد؛ بنابراین در انتخاب نقش هایی که به من پیشنهاد می شود نگاه مخاطب از جمله معیارهایی است که برایم مهم است.

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب برای قرار دادن کد مورد نظر به ویرایش قالب مراجعه کنید