1‌ـ اثرات مصرفي:

وقتي زولبيا و باميه مي‌خوريد، جرمي پُرچگالي از قند و چربي را وارد بدنتان كرده‌ايد! تركيبات قندي راه يافته به خون، سبب ترشح انسولين، سپس كاهش ميزان قند خون، و آن‌گاه ضعف، بيحالي، خستگي و گرسنگي زودرس مي‌شود. مصرف مواد قندي بيش از نياز بدن، به چربي تبديل مي‌شود.

بخشي از چربي در شريان‌ها رسوب مي‌كند و به تصلب شرايين مي‌انجامد. استفاده از روغن‌هاي مانده و بي‌كيفيت در تهيه اين شيريني‌ها، باعث اختلالات گوارشي، افزايش سوزش و تشديد رفلكس يا برگشت محتويات معده مي‌شود.

افزايش كلسترول بد، ابتلا به بيماري‌هاي كبدي و اضافه وزنِ حاصل از ورود كالري زياد در حجم كم نيز از ديگر عوارض و مضرات مصرف شيريني‌هايي چون زولبيا و باميه‌ است.

زولبيا و باميه مايعات درون بدن را غليظ كرده و باعث تشنگي بيشتر مي‌شود. افراد مبتلا به ديابت نبايد زولبيا يا باميه بخورند.

2‌ـ تشخيص مرغوبيت و روش نگهداري:

رنگ زولبيا و باميه بايد زرد و طلايي باشد. سراغ رنگ‌هاي تيره‌تر نرويد. رنگ‌هاي متمايل به قهوه‌اي، قهوه‌اي سوخته و تيره‌تر، نشانه طبخ زولبيا و باميه با روغن‌هاي مانده، سوخته و چندبار مصرف است كه براي سودآوري اقتصادي عوض نشده‌ و از همين رو بشدت سرطان‌زا خواهد بود.

از اين دسته اندكي هم نخوريد، حتي اگر مفت بود! دقت كنيد ذرات سوخته به آن نچسبيده باشد. اين ذرات باقيمانده طبخ قبلي و نشانه خوبي‌ است براي آن‌كه بفهميد در همان ظرف و با همان روغن عوض نشده قبلي سرخ شده‌اند. به دلايل فروشنده مبني بر برشته بودن يا دير برداشته شدن از درون روغن توجه نكنيد.

زولبيا و باميه‌اي را كه بدون روكشِ سلفون، در معرض نور خورشيد يا حتي تابش لامپ نگهداري و عرضه مي‌شود، نخريد.

حرارت و نور هر دو بر تركيبات آن اثرات زيانبار مي‌گذارد. اين شيريني‌ها را در جاي سرد و خشك، درون جعبه يا ظرف (براي جلوگيري از تابش نور) نگهداري كنيد.

نمایش این کد فقط در ادامه مطلب برای قرار دادن کد مورد نظر به ویرایش قالب مراجعه کنید